Τανζανία-Ζανζιβάρη:Ταξίδι εμπειρία ζωής!!
Πριν ξεκινήσετε φροντίστε να σταματήσετε σε κάποιο σούπερ μάρκετ για να
πάρετε αναψυκτικά και καμιά μπύρα για τις επόμενες μέρες και βάλτε τα
στο ψυγείο του τζιπ.
Ξεκινήσαμε με κατεύθυνση προς τη λίμνη Manyara όπου θα περνούσαμε την
πρώτη μέρα του Σαφάρι μας.Σε όλη την διαδρομή βλέπαμε κοπάδια από
κατσίκες, πρόβατα,και αγελάδες και σε πολλές περιπτώσεις οι βοσκοί που
τα συνόδευαν ήταν ηλικίας 4-5 χρόνων!!
Περάσαμε και από μικρά χωριά που βρισκόταν πάνω στο δρόμο και κάθε φορά αρπάζαμε με λαχτάρα τις εικόνες που βλέπαμε καθώς όλα ήταν τόσο διαφορετικά.
Φροντίστε να έχετε καπέλο,γυαλιά ηλίου και φορέστε ρούχα σε γήινα
χρώματα για να μην φοβούνται τα ζώα.Αποφύγετε το κόκκινο που είναι το
χρώμα των Μασάι αλλά κυρίως όχι μπλε χρώμα και μαύρο αφού είναι αυτά που
τραβάνε τις μύγες Τσε-Τσε!!Βέβαια μερικά τσιμπίματα δεν θα τα γλιτώσετε
όπως και εμείς!!Καλό θα είναι να έχετε μαζί σας ένα ζευγάρι κυάλια,σε
εμάς υπήρχαν μέσα στο τζιπ και τα χρησιμοποίησα πολύ καθώς ήταν
περισσότερο απαραίτητα από ότι πίστευα.
Από την αρχή της βόλτας μας, φάνηκε πόσο τυχεροί ήμασταν αφού
συναντήσαμε δύο αρσενικά λιοντάρια να κοιμούνται κάτω από ένα δέντρο.
Εκει που κοιμόντουσαν ήρθε ενα τζιπ δίπλα μας το οποίο είχε κάποια βλάβη και έκανε ενοχλητικό θόρυβο και ενοχλημένος ο Βασιλιάς των ζώων σηκώθηκε κοιτάζοντας απειλητικά!!Το βάρος των ενήλικων λιονταριών φτάνει τα 150 με 250 κιλά,και η διάρκεια ζωής τους μπορεί να φτάσει τα 20 χρόνια σε αιχμαλωσία ενώ στη φύση σπάνια ξεπερνάει τα 10 χρόνια λόγω των τραυματισμών από τις συνεχόμενες μάχες με τα αντίπαλα αρσενικά.
Εντυπωσιασμένοι από το θέαμα συνεχίσαμε βλέποντας στην συνέχεια ένα διαφορετικό είδος καμηλοπάρδαλης από αυτά που έχουμε δει στους ζωολογικούς κήπους,ονομάζεται καμηλοπάρδαλη Μασάι!Είναι το μεγαλύτερο είδος καμηλοπάρδαλης από την ανατολική Αφρική και το ψηλότερο χερσαίο θηλαστικό,έχει πιο σκούρο χρώμα και βρίσκονται μόνο στην Τανζανία και στην Κένυα.
Το συγκεκριμένο πάρκο είναι το μικρότερο από τα 3 που επισκεφθήκαμε και το χαρακτηρίζει το φυσικό περιβάλλον που περιέχει από εκτάσεις σαβάνα μέχρι πυκνές δασικές εκτάσεις,11 διαφορετικά οικοσυστήματα συνολικά.
Είναι διάσημο για τα λιοντάρια που σκαρφαλώνουν στα δέντρα, χωρίς ομως να συναντήσουμε κάποιο,αλλα και για τη λίμνη του ,που αυτή την εποχή που πήγαμε[Οκτώβριος] ήταν αρκετά ξερή.Εκεί είναι και το σημείο όπου επιτρέπεται να κατεβείτε και να περπατήσετε στην ξύλινη γέφυρα που έχει φτιαχτεί για να πλησιάσει κανείς την λίμνη.
Καταλληλότερη εποχή για το συγκεκριμένο πάρκο ειναι η περίοδος των βροχοπτώσεων όπου η λίμνη γεμίζει με χιλιάδες φλαμίνγκο.Είχε βέβαια μερικά αλλά σίγουρα στην εποχή της θα είναι ακρως εντυπωσιακή.
Στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχει και χώρος για να πάτε τουαλέτα και εκεί καθίσαμε αφού υπάρχουν τραπέζια για να φάμε το κολατσιό μας,το οποίο μας έδιναν κάθε μέρα μαζί με ένα μπουκάλι νερό.Για κολατσιό ήταν καλό περιείχε ένα μπούτι κοτόπουλο,ένα τοστ,φρούτα,χυμό,τσιπς μπανάνας,μπισκότα και σοκολάτα.
Αφού φάγαμε και συζητήσαμε αρκετά με τον οδηγό μας που μας είπε ότι το συγκεκριμένο πάρκο βγάζει 1 εκατομμύριο ευρώ από τις εισόδους κάθε χρόνο...και πραγματικά είναι τραγικό μια χώρα με τέτοιο φυσικό πλούτο και τέτοια έσοδα να έχει μεγάλο ποσοστό του λαού της να ζεί με 1$ δολάριο την ημέρα.
Επίσης μας είπε ότι ακόμα και στις μέρες μας υπάρχουν μέρη στη χώρα όπου
με την άδεια της κυβέρνησης και περίπου 70 με 100 χιλιάδες ευρώ μπορεί
κάποιος να σκοτώσει κάποιο ζώο για να πάρει σαν τρόπαιο το κεφάλι και το
δέρμα του, να το στολίσει σπίτι του και να καυχιέται στους καλεσμένους
του!
Συνεχίζοντας συναντήσαμε μια οικογένεια από ελέφαντες όπου διάσχιζε το
δρόμο και μόλις ο πατέρας της οικογενειας μας είδε να πλησιάζουμε
πολύ...γύρισε απειλητικά προς το μέρος μας και έβγαλε μια μεγάλη κραυγή
θέλοντας να προστατέψει την οικογένεια του.
Είδαμε και μεγάλο αριθμό από βουβάλια που είναι από τα ζώα που θεωρούνται τα πιο δυνατά της φύσης και βρίσκονται μέσα στα πέντε μεγάλα ζώα (Βig five=Ρινόκερος,Λεοπάρδαλη,Λιοντάρι,Βουβάλι, Ελέφαντας) που είναι το ζητούμενο στο σαφάρι.Βέβαια είναι και αυτά που πέφτουν θύματα των άγριων ορέξεων των λιονταριών με τα κρανία τους που βρίσκονται διάσπαρτα να το αποδεικνύουν.
Επίσης εδώ είδαμε μεγάλο αριθμό πτηνών από γεράκια μέχρι μικρά και χαριτωμένα με υπέροχα χρώματα,με πιο χαρακτηριστικό εκεινο με τα χρώματα της σημαίας της Τανζανίας.
Επίσης υπέροχη ήταν και η λίμνη με τους ιπποπόταμους όπου ήταν απαρραίτητα τα κύαλια για την παρατήρησή τους.Ο ιπποπόταμος κατά την διάρκεια της ημέρας που έχει ζέστη βρίσκεται στο νερό και μόνο το βράδυ βγαίνει για να τραφεί
Έχει προσδόκιμο ζωής τα 40 με 50 έτη και μετά τον ελέφαντα θεωρείται το μεγαλύτερο ζώο της στεριάς.Μπορούν να φτάσουν σε βάρος τον 1,5 τόνο τα θηλυκά ενώ τα αρσενικά ακόμα και τους 3 τόνους,και παρόλο το βάρος του τρέχει γρηγορότερα από τον άνθρωπο με ταχύτητα που ποικίλει από 30 με 50 χλμ την ώρα!!Προς μεγάλη μας έκπληξη μάθαμε ότι ευθύνεται για πολύ περισσότερους θανάτους ανθρώπων απ'ότι αλλά ζώα της Αφρικής θέλοντας να υπερασπιστεί την περιοχή του.
Σ'αυτήν την λίμνη είδαμε και κάποια όμορφα πτηνά και ο χώρος που βρισκόταν ήταν πανέμορφος,γενικά κάθε φορά που κατεβαίναμε από το τζιπ ένιωθα δέος ενώ οι περισσότεροι φοβόντουσαν καθώς κανείς δεν αποκλείει το γεγονός μιας απρόσμενης επίσκεψης.
Συναντήσαμε μεγάλο αριθμό από ζέβρες,γκνού,μπαμπουίνους και για πρώτη μέρα μείναμε ικανοποιημένοι.Στις 18:00 τελείωσε το game drive όπως λένε την βόλτα μέσα στο πάρκο και κατευθυνθήκαμε προς το κάμπινγκ μας Havennature,το οποίο βρισκόταν κοντά στην λίμνη.Βέβαια να πω ότι όταν λέμε πάρκο δεν εννοούμε ότι ο χώρος είναι περιφραγμένος καθώς τα ζώα είναι ελεύθερα να πάνε παντού άλλωστε μιλάμε για το φυσικό τους περιβάλλον όπου ο άνθρωπος έχει εισβάλει.
Επιλέξαμε να μείνουμε σε σκηνή αφενός για το κόστος και αφετέρου για την εμπειρία που ήταν μοναδική.Μιλάμε για οργανωμένο κάμπινγκ όπου διαθέτει κοινόχρηστη τουαλέτα και μπάνιο, ρεύμα με μια πρίζα έξω από την σκηνή και για φωτισμό μία λάμπα έξω από κάθε σκηνή και μέσα υπάρχουν κρεβάτια.Σημειώστε ότι θα χρειαστείτε αντάπτορα πρίζας, φακό,χαρτί υγείας( καθώς υπήρξε φορά που δεν είχε), σαμπουάν,τέλος κάποιο βιβλίο για να περάσετε το χρόνο σας το βράδυ.Αφού κάναμε το μπάνιο μας πήγαμε στο χώρο όπου ετοιμαζόταν το βραδινό μας.
Είχαμε όπως και κάθε τζιπ το δικό μας μάγειρα που μαγείρευε καθημερινά και να πω εδω ότι θεωρείται απαραίτητο το φιλοδώρημα και στον μάγειρα αλλά και στον οδηγό μετά το τέλος του Σαφάρι.Δεν γνωρίζω το πόσο είναι το ιδανικό εμείς δώσαμε συνολικά 30 ευρώ.
Το γεύμα μας ήταν σε αρκετή ποσότητα και πεντανόστιμο περιείχε φιλέτο ψαριού,σαλάτα λαχανικών,λαχανικά, πατάτες και υπάρχει δυνατότητα να αγοράσετε μπύρες με 5.000 σελίνια (2€),καθώς το μόνο ποτό που περιλαμβάνει είναι ένα μπουκάλι ντόπιο ημίγλυκο κρασί που παράγεται μόνο στην πρωτεύουσα της χώρας τη Dodoma.(Έπεσα από τα σύννεφα όταν έμαθα ότι η πρωτεύουσα της χώρας δεν είναι το Dar es Salaam!!)